This is the Turkish translation of Stephen Halliwell’s 2014 article “Diegesis- Mimesis” in The Living Handbook of Narratology. Diegesis/mimesis, which the field of narratology defines as telling/showing, are a pair of Greek terms first brought together in a passage from Republic by Plato. Aristotle then uses the words in his context in Poetics. Although this usage bears Platonic traces, it differs from the usage in Republic in certain aspects. Today, this dichotomy has usually been known, with its narrow counterparts determined by narratology. However, considering Plato’s Republic, it is seen that the distinction drawn by Socrates could be said to be not so much between “showing” and “telling” as in standard modern usage. From antiquity to the present, the terms have had a long and sometimes tangled history of use as a pair of critical categories. In his article, Halliwell reveals this confusion by focusing Plato’s Republic, and Aristotle’s Poetics. In the rest of the article, he emphasizes the usage of the terms in the Middle Ages and Renaissance, underlines the confusion arising from the reductionist typology of modern narratology, and points out the gaps he sees in the field for further investigation.
Bu makale, Stephen Halliwell’in The Living Handbook of Narratology’de yer alan 2014 tarihli “Diegesis-Mimesis” isimli makalesinin Türkçe çevirisidir. Anlatıbilim alanının anlatmak/göstermek (telling/ showing) olarak karşıladığı diegesis/mimesis terimleri ilk kez Platon’un Devlet’indeki bir pasajda bir arada kullanılmıştır. Sonrasında Aristoteles, Poetika adlı eserinde terimleri kendi bağlamınca yeniden kullanır; fakat bu kullanım kimi noktalarda Platoncu izler taşıyor olmakla birlikte, kimi bakımlardan münferit yeni bağlamlarıyla Devlet’deki kullanımdan ayrışır. Günümüzde bu dikotomi, anlatıbilim alanının tayin ettiği dar karşılıklarıyla dolayıma girmiştir. Öte yandan Platon’un Devlet’i referans alındığında Sokrates tarafından çizilen temel ayrımın standart modern kullanımdaki gibi tümüyle “göstermek” ve “anlatmak” arasında olmadığı görülmektedir. Dahası, Antik Çağ’daki bu ilk kullanımlarından itibaren, eleştirel düzlemde kategorik bir çift olarak terimlerin uzun ve kimi zaman ziyadesiyle karmaşık kullanımlarının tarihi, günümüze kadar uzanmaktadır. Bu makalede Stephen Halliwell, söz konusu bu karmaşayı, Sokrates’in görüşlerinin aktarıldığı/yorumlandığı Platon’un Devlet’ine ve Aristoteles’in Poetika’sına odaklanarak ortaya koymakta, terimlerin Orta Çağ ve Rönesans’taki kullanımlarına değinmekte, modern anlatıbiliminin indirgemeci kategorizasyonu kaynaklı açmazlara dikkat çekmekte, ve son olarak, konu üzerine çalışmak isteyen araştırmacılara alanda gördüğü boşlukları işaret etmektedir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Çeviri |
Yazarlar | |
Çevirmenler | |
Yayımlanma Tarihi | 24 Eylül 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 |
ARTS, CC BY-NC 4.0 ile lisanslanmaktadır
YAYINCI | DERGİ KURULLARI | DİZİNLER | ÜCRET POLİTİKASI | İSTATİSTİKLER | MIAR | SHERPA ROMEO