Bu çalışmada, siyasi temsili tarihsel bağlamda reddedilen 1975-1990 Lübnan/Beyrut İç Savaşını, temsil krizi etrafında ele alan çağdaş sanatçı Akram Zaatari’nin In This House/Fi Haza Al Bayt (2005) adlı filmi mekân, imge ve bellek ilişkisi bağlamında ele alınmıştır. Sanatın görünürlülük ve zaman bağlantısını imge üzerinden kurması, imge ve bellek arasındaki ortaklık/ilişki üzerinden tartışılarak değerlendirilmiştir. Lübnan devletinin amnezik resmi anlatısının eleştirisi ve aynı zamanda deneyimlenmiş savaş tarihinin savunusu olan bu filmin, temel argümanı ve kolektif belleğe etkileri savaşın resmi tanığı niteliğinde olan bir mektup üzerinden analiz edilmiştir. Zihinsel ve duyumsal süreçlerin mekânın yeniden üretilmesine ve kendini tekrarlamasına ve üretilen mekânın da kolektif belleğin nesnellik kazanmasına kaynaklık ettiği Zaatari’nin çalışmaları üzerinden belirtilmiştir. Sanatçı kaotik geçmişin inkârı, bölgesel çatışmalar, İsrail saldırıları, ulusal direniş, bellek, yerinden edilme, savaş dönemi görüntülerin üretimi/dolaşımı gibi konuları politik ve ideolojik bir perspektiften ele almıştır. Zaatari’nin bütün fotoğrafik-videoları ve filmleri biçimsel ve kavramsal tutarlılığı ifade eden temsil biçimleriyle neoliberal inkâr politikalarını ve devletin amnezik resmi anlatısını/tarihini altüst etme eğilimine ve gücüne sahip olduğu çalışmaları üzerinden ortaya konulmuştur.
In this study, contemporary artist Akram Zaatari’s film In This House/Fi Haza Al Bayt (2005), discussing the Lebanese/Beirut Civil War around the crisis of representation, whose political representation has been rejected in the historical context, has been examined in the context of space, image and memory. The connection of art with visibility and time through image has been discussed through the partnership/ relationship between image and memory. The criticism of the Lebanese state’s amnesic official narrative, as well as the defense of the experienced war history, has been analyzed through a letter that is the official witness of the war, its main argument and effects on collective memory. It has been stated through the works of Zaatari that mental and sensual processes cause the reproduction and repetition of space, and the produced space to gain objectivity of the collective memory. Zaatari’s photographic-videos and films are representing formal and conceptual coherences that are-addressing the issues such as the denial of the chaotic past, regional conflicts, Israeli attacks, national resistance, memory, displacement, and the production/circulation of wartime images from a political and ideological perspective. It has been demonstrated through its discussions that it has the tendency and power to overturn neoliberal denial policies and the state’s amnesic official narrative/history.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makale |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 17 Şubat 2021 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021Sayı: 5 |
ARTS, CC BY-NC 4.0 ile lisanslanmaktadır