Öz
This article discusses the new effects of New Image Painters of the pluralist environment of the 1970s in the context of postmodernism. These artists became popular with their exhibition in 1978. The study examines the reflections of these artists, being partly in transition period, on their works which cannot completely break away from the modern but also carry traces of the postmodern. Since the 1960s, there has been an increase in conceptual-based approaches to art, and with the disfavor shown to figurative painting and narration, the idea of art as a commodity that can be sold and bought has been interrupted. By the 1970s, this had changed and in the 1980s, figurative painting came back. Pluralism was the defining character of the 1970s. Many thinkers described the pluralistic structure of the 1970s as ‘postmodern’. Those approaching the figure with an abstractionist, understanding indicated the differences in the approach to the ‘new’, the ground shifts in the transition from the 70s to the 80s, as they did not see the ‘bad’ as an inferior form and moved away from the idea of ‘successfully-completed works’. The new imagers can be claimed to herald the exhaustion of the ‘master artist’ and ‘genius’ narrative.
Anahtar Kelimeler
painting postmodernism new image painting new image painter pluralism
Kaynakça
- Akay, A. (2010). Birleşmeyen Sentez (1. Baskı). İstanbul: Yapı Kredi.
- Antmen, A. (2009). 20. Yüzyıl Batı Sanatında Akımlar (2. Baskı). İstanbul: Sel.
- Archer, M. (2015). Art Since 1960. London: Thames and Hudson.
- Ashton, D. (1990). A Critical Study Of Philip Guston. California: University of California. https://publishing.cdlib.org/ucpressebooks/view?docId=ft4x0nb2f0;query=;brand=ucpress. (Erişim Tarihi:12.10.2021).
- Bürger, P. (2004). Avangard Kuramı (3. Baskı). (E. Özbek, Çev.). İstanbul: İletişim. (Orijinal çalışma basım tarihi 1974).
- Cengiz, M. (2009). İmge Nedir (1.Baskı). İstanbul: Şiirden.
- Close, C. (2007). Joe Zucker ile söyleşi. https://bombmagazine.org/articles/joe-zucker (Erişim Tarihi: 02.01.2022).
- Connor, S. (1997). Postmodernist Kültür (D. Şahiner, Çev.). İstanbul: Yapı Kredi. (Orijinal çalışma basım tarihi 1989).
- Çelikcan, H. ve Aksoy, Ş. (2020). Sanat Temelli Araştırma Yöntemi Otoetnografi. Journal of Arts, 3, (4), 353-366. https://doi.org/10.31566/arts.3.023
- Fineberg, J. (2014). 1940’tan Günümüze Sanat (S. Atay ve G.E. Yılmaz, Çev.). İzmir: Karakalem. (Orijinal çalışma basım tarihi 1995).
- Fulford, R. (2014). Anlatının Gücü (E. Kardelen, Çev.). İstanbul: Kolektif Kitap. (Orijinal çalışma basım tarihi 1999)
- Gagossian. (2022). Neil Jenney. Amerikan Realism Today. Gagossian. https://gagosian.com/exhibitions/2021/neil-jenney-american-realism-today/ (Erişim Tarihi: 02.12.2021).
- Goncalves, G. (2012). Pluralism From The 1970s and 1980s and The Social Agenda That It Encompassed https://www.academia.edu/2033830/Pluralism_from_the_1970s_and_1980s_and_the_Social_Agenda_that_It_Encompassed Gisangela Goncalves (Erişim Tarihi: 19.05.2022).
- Goodman, J. (June, 2012). Abstraction and Representation On Equal Terms: A Studio Visit With Denise Green Art Critical. Denis Green ile söyleşi. https://artcritical.com/2012/06/20/denise-green/ (Erişim Tarihi: 13.10.2021).
- Gombrich, E. H. (1997). Sanatın Öyküsü (E. Erduran ve Ö. Erduran, Çev.). İstanbul: Remzi.
- Harrison, C., Wood, P. (Eds.). (2011). Sanat ve Kuram 1900-2000 Değişen Fikirler Antolojisi (S. Gürses, Çev.). İstanbul: Küre.
- Jameson, F. (2005). Kültürel Dönemeç (1. Baskı). (K. İnal, Çev.). Ankara: Dost. (Orijinal çalışma basım tarihi 1998).
- Kahraman, H.B. (2002) Sanatsal Gerçeklikler, Olgular ve Öteleri (1.Baskı). İstanbul: Everest.
- Kuryel, A. ve Fırat, B. Ö. (Ed.). (2015). Küresel Ayaklanmalar Çağında Direniş ve Estetik (1. Baskı). İstanbul: İletişim.
- Kuspit, D. (2010). Sanatın Sonu (3. Baskı) (Y. Tezgiden, Çev.). İstanbul: Metis. (Orijinal çalışma basım tarihi 2004).
- Küçük, M. (Ed.). (2011). Modernite Versus Postmodernite (1. Baskı). İstanbul: Say.
- Leppert, R. (2009). Sanatta Anlamın Görüntüsü (2. Baskı). (İ. Türkmen, Çev.). İstanbul: Ayrıntı. (Orijinal çalışma basım tarihi 1996).
- Lyotard, J.F. (1994). Postmodern Durum (A. Çiğdem, Çev.). İstanbul: Vadi. (Orijinal çalışma basım tarihi 1979).
- MOMA. (----). Pluralism. https://www.moma.org/calendar/exhibitions/54 html (Erişim Tarihi: 18.05.22).
- Perry, G., Wood, P. (Eds.). (2004). Themes in Contemporary Art. Yale University Press.
- Rifkin, N. (1989). Robert Moskowitz. London: Thames and Hudson.
- Saltz, J. (1999). The Way We Were. Village Voice. https://www.villagevoice.com/1999/02/16/the-way-we-were/. (Erişim Tarihi: 03.02.2022).
- Sandler, I. (1998). Art of The Postmodern Era. Colorado: Westview Press.
- Smith, R. (1987, August 2). The New York Times. https://www.nytimes.com/1987/08/02/arts/art-a-painting-landmark-in-focus.html (Erişim Tarihi: 02.02.22).
- Stallabrass, J. (2016). Sanat a. ş. Çağdaş Sanat ve Bienaller (4. Baskı). (E. Soğancılar, Çev.). İstanbul: İletişim. (Orijinal çalışma basım tarihi 2004).
- Taburoğlu, Ö. (2016). Resim Söz ve Yazı (2. Baskı). Ankara: Doğu Batı.
- Tate. (----). Pluralism. https://www.tate.org.uk/art/art-terms/p/pluralism. (Erişim Tarihi: 01.10.2021).
- Terras, L. (2008). http://lucienterras.com/archive/robert-moskowitz-new-paintings/ (Erişim Tarihi: 13.01.2022).
- Thompson, D. (2012). Sanat Mezat (2. Baskı). (R. Akman, Çev.). İstanbul: İletişim. (Orijinal çalışma basım tarihi 2008).
- Zekâ, N. (Ed.). (1990). Postmodernizm (G. Naliş, D. Sabuncuoğlu ve D. Erksan, Çev.). İstanbul: Kıyı.
Öz
Bu makale, 1970’li yılların plüralist ortamında var olan Yeni İmge Ressamları’nın eserlerindeki dönemine göre yeni etkileri postmodernizm bağlamında ele almaktadır. Bu sanatçılar, 1978 yılında açtıkları sergi ile gündeme gelmişlerdir. Makalede, bir nevi geçiş döneminde yer alan sanatçıların, modernden tam olarak kopamayan ama postmodernden de izler taşıyan yönlerinin eserlerine yansımaları incelenmektedir. 60’lardan itibaren sanatta kavramsal temelli yaklaşımlar artmış, figüratif resmin ve anlatının küçümsenmesiyle birlikte sanatın sergilenebilen, alınıp satılabilen meta olma özelliği de sekteye uğramıştır. 70’lerle birlikte bu durum değişmeye başlamış ve özellikle 80’lerin gelişiyle figüratif resim ve anlatı geri dönmüştür. 70’lerin karakteri plüralizmdir. Birçok yazar ve düşünür dönemin bu çoğulcu-plüralist yapısını ‘postmodern’ olarak tanımlamışlardır. Çalışmalarında figüre, gerçekçilikten çok soyutlamacı, indirgemeci bir anlayışla yaklaşan, karikatür estetiğini yadsımayan bu sanatçılar; ‘yeni’ye yaklaşımdaki farklılıkları, sanatta ‘kötü’yü aşağı bir form görmemeleri ve ‘başarıyla tamamlanmış eser’ fikrinden uzaklaşmaya başlamalarıyla 70’lerden 80’lere geçişteki zemin kaymalarını da işaret etmişlerdir. Yeni imajcıların bir yandan da ‘usta sanatçı’, ‘deha’ anlatısının tükenişini haber verdikleri söylenebilir.
Anahtar Kelimeler
resim postmodern yeni imge resmi yeni imge ressamları plüralizm
Kaynakça
- Akay, A. (2010). Birleşmeyen Sentez (1. Baskı). İstanbul: Yapı Kredi.
- Antmen, A. (2009). 20. Yüzyıl Batı Sanatında Akımlar (2. Baskı). İstanbul: Sel.
- Archer, M. (2015). Art Since 1960. London: Thames and Hudson.
- Ashton, D. (1990). A Critical Study Of Philip Guston. California: University of California. https://publishing.cdlib.org/ucpressebooks/view?docId=ft4x0nb2f0;query=;brand=ucpress. (Erişim Tarihi:12.10.2021).
- Bürger, P. (2004). Avangard Kuramı (3. Baskı). (E. Özbek, Çev.). İstanbul: İletişim. (Orijinal çalışma basım tarihi 1974).
- Cengiz, M. (2009). İmge Nedir (1.Baskı). İstanbul: Şiirden.
- Close, C. (2007). Joe Zucker ile söyleşi. https://bombmagazine.org/articles/joe-zucker (Erişim Tarihi: 02.01.2022).
- Connor, S. (1997). Postmodernist Kültür (D. Şahiner, Çev.). İstanbul: Yapı Kredi. (Orijinal çalışma basım tarihi 1989).
- Çelikcan, H. ve Aksoy, Ş. (2020). Sanat Temelli Araştırma Yöntemi Otoetnografi. Journal of Arts, 3, (4), 353-366. https://doi.org/10.31566/arts.3.023
- Fineberg, J. (2014). 1940’tan Günümüze Sanat (S. Atay ve G.E. Yılmaz, Çev.). İzmir: Karakalem. (Orijinal çalışma basım tarihi 1995).
- Fulford, R. (2014). Anlatının Gücü (E. Kardelen, Çev.). İstanbul: Kolektif Kitap. (Orijinal çalışma basım tarihi 1999)
- Gagossian. (2022). Neil Jenney. Amerikan Realism Today. Gagossian. https://gagosian.com/exhibitions/2021/neil-jenney-american-realism-today/ (Erişim Tarihi: 02.12.2021).
- Goncalves, G. (2012). Pluralism From The 1970s and 1980s and The Social Agenda That It Encompassed https://www.academia.edu/2033830/Pluralism_from_the_1970s_and_1980s_and_the_Social_Agenda_that_It_Encompassed Gisangela Goncalves (Erişim Tarihi: 19.05.2022).
- Goodman, J. (June, 2012). Abstraction and Representation On Equal Terms: A Studio Visit With Denise Green Art Critical. Denis Green ile söyleşi. https://artcritical.com/2012/06/20/denise-green/ (Erişim Tarihi: 13.10.2021).
- Gombrich, E. H. (1997). Sanatın Öyküsü (E. Erduran ve Ö. Erduran, Çev.). İstanbul: Remzi.
- Harrison, C., Wood, P. (Eds.). (2011). Sanat ve Kuram 1900-2000 Değişen Fikirler Antolojisi (S. Gürses, Çev.). İstanbul: Küre.
- Jameson, F. (2005). Kültürel Dönemeç (1. Baskı). (K. İnal, Çev.). Ankara: Dost. (Orijinal çalışma basım tarihi 1998).
- Kahraman, H.B. (2002) Sanatsal Gerçeklikler, Olgular ve Öteleri (1.Baskı). İstanbul: Everest.
- Kuryel, A. ve Fırat, B. Ö. (Ed.). (2015). Küresel Ayaklanmalar Çağında Direniş ve Estetik (1. Baskı). İstanbul: İletişim.
- Kuspit, D. (2010). Sanatın Sonu (3. Baskı) (Y. Tezgiden, Çev.). İstanbul: Metis. (Orijinal çalışma basım tarihi 2004).
- Küçük, M. (Ed.). (2011). Modernite Versus Postmodernite (1. Baskı). İstanbul: Say.
- Leppert, R. (2009). Sanatta Anlamın Görüntüsü (2. Baskı). (İ. Türkmen, Çev.). İstanbul: Ayrıntı. (Orijinal çalışma basım tarihi 1996).
- Lyotard, J.F. (1994). Postmodern Durum (A. Çiğdem, Çev.). İstanbul: Vadi. (Orijinal çalışma basım tarihi 1979).
- MOMA. (----). Pluralism. https://www.moma.org/calendar/exhibitions/54 html (Erişim Tarihi: 18.05.22).
- Perry, G., Wood, P. (Eds.). (2004). Themes in Contemporary Art. Yale University Press.
- Rifkin, N. (1989). Robert Moskowitz. London: Thames and Hudson.
- Saltz, J. (1999). The Way We Were. Village Voice. https://www.villagevoice.com/1999/02/16/the-way-we-were/. (Erişim Tarihi: 03.02.2022).
- Sandler, I. (1998). Art of The Postmodern Era. Colorado: Westview Press.
- Smith, R. (1987, August 2). The New York Times. https://www.nytimes.com/1987/08/02/arts/art-a-painting-landmark-in-focus.html (Erişim Tarihi: 02.02.22).
- Stallabrass, J. (2016). Sanat a. ş. Çağdaş Sanat ve Bienaller (4. Baskı). (E. Soğancılar, Çev.). İstanbul: İletişim. (Orijinal çalışma basım tarihi 2004).
- Taburoğlu, Ö. (2016). Resim Söz ve Yazı (2. Baskı). Ankara: Doğu Batı.
- Tate. (----). Pluralism. https://www.tate.org.uk/art/art-terms/p/pluralism. (Erişim Tarihi: 01.10.2021).
- Terras, L. (2008). http://lucienterras.com/archive/robert-moskowitz-new-paintings/ (Erişim Tarihi: 13.01.2022).
- Thompson, D. (2012). Sanat Mezat (2. Baskı). (R. Akman, Çev.). İstanbul: İletişim. (Orijinal çalışma basım tarihi 2008).
- Zekâ, N. (Ed.). (1990). Postmodernizm (G. Naliş, D. Sabuncuoğlu ve D. Erksan, Çev.). İstanbul: Kıyı.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makale |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 24 Eylül 2022 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 |
ARTS, CC BY-NC 4.0 ile lisanslanmaktadır 
YAYINCI | DERGİ KURULLARI | DİZİNLER | ÜCRET POLİTİKASI | İSTATİSTİKLER | MIAR | SHERPA ROMEO