This article sheds historical light to the holistic and tactile perception of the artwork, initially suggested by twentieth-century avant-garde artists and conceptually eloborated in Moholy-Nagy’s film theory and Benjamin’s groundbreaking text, “The Work of Art at the Age of Mechanical Reproduction”. Following a similar trajectory through materiality in contemporary new media theories, this article focuses in particular on Mark Hansen’s claim that the human body is central to grasping digital and immaterial images. It explores the forces of a similar haptic turn in selected artworks. Expanding with immaterial art works such as video and new media, today’s art examines the immersive experience and interaction exploring the spread of its haptic structure in space and time. This article, which aims to rethink tactility, will analyze the material aspects of artworks that change the space haptically, such as light and video installations, by looking at how the immaterial nature of digital artworks is mostly materialized through their influences on the bodies of the viewers. The transformative nature of effect and experience created in the tactile space-time continuum, to which the volunteer viewers of these immersive art experiences are invited, will be discussed.
Bu çalışma yirminci yüzyıl avangart sanatçıları ile başlayan sanat eserinin bütünsel ve dokunsal algısının izini, kavramsal olarak Moholy-Nagy’nin film kuramında ve Benjamin’in çığır açan metni “Teknik olarak Yeniden Üretilebilirlik Çağında Sanat Yapıtı”nda arar. Mayeryalite üzerinden benzer bir izleği güncel yeni medya kuramlarında da takip eden bu makale, özellikle Mark Hansen’in insan bedeninin dijital ve gayri maddi imgeleri kavramada merkezi bir konumu olduğu iddiasına ve imgenin duygulanım yoluyla çerçevelendiği fikrine odaklanır. Makalede seçilmiş sanat işlerinde benzer bir dokunsal dönüşün kuvvetlerini araştırılır. Video ve yeni medya gibi gayri maddi sanat işleri ile genişleyen günümüz sanatında, sürükleyici deneyim ve etkileşim ile dokunsal örüntüsünün uzam ve zamanda yayılışı incelenir. Dokunsallığını yeniden düşünmeye amaçlayan bu makalede çoğunlukla dijital çalışmaların gayri maddi doğasının izleyicilerin bedenlerinde yarattığı etkiler aracılığıyla nasıl maddileştiğine bakılıp, ışık ve video yerleştirmeler gibi mekânı dokunsal olarak değiştiren işlerin materyal yönleri araştırılacaktır. Sürükleyici deneyime gönüllü izleyicinin, davet edildiği dokunsal uzam zaman devamlılığında yaratılan etkilerin ve deneyimlerin dönüştürücülüğü tartışmaya açılacaktır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Research Articles |
Authors | |
Publication Date | September 24, 2022 |
Published in Issue | Year 2022Issue: 8 |
ARTS is licensed under CC BY-NC 4.0
PUBLISHER | JOURNAL BOARDS | INDEXES | PRICE POLICY | STATISTICS | MIAR | SHERPA ROMEO