Çocuk suçluluğu ekolojik bir perspektifle incelenmesi
gereken toplumsal bir sorundur. Türkiye’de çocuklar için ceza sorumluluk yaşı
12-18 yaş arası olup, hükümlü çocukların hükümlülük süreçlerini tamamlayacağı
kurumlar çocuk eğitimevi olarak adlandırılmaktadır. Genel amacı çocuk
eğitimevlerinde kalan hükümlü çocukların genel özellikleri ile onları suça
sürükleyen risk faktörlerinin belirlenmesi olan bu çalışma T.C. Adalet
Bakanlığı’na bağlı Ankara (82) ve İstanbul Çocuk Eğitimevleri’nde (42) bulunan
toplam 124 erkek hükümlü çocukla yürütülmüştür. Nicel araştırma deseninde olan bu
çalışmada veriler SPSS 21.0 programı kullanılarak analiz edilmiştir.
Yapılan
frekans analizleri sonucuna göre çocukların ailelerinin ekonomik durumu ile
anne-babalarının eğitim düzeyi oldukça düşüktür. Mala yönelik suçların
ağırlıklı olduğu çalışmada hükümlü çocukların aile ve akran çevrelerinde de suç
öyküsü bulunmaktadır. Çocuklar en çok akran çevresinin suça sürüklenmede etkisi
olduğunu düşünmektedir. Birçoğunun suça sürüklenmeden önce sokakta yaşama ve hizmet
ile sanayi sektörü ağırlıklı olmak üzere çalışma deneyimi olmuştur. Hükümlü
çocuklar kurumda kaldıkları sürece en çok ailelerinin eksikliğini
hissettiklerini belirtmişlerdir. Çocukların akran çevrelerinde oldukça fazla
suç öyküsünün bulunması ve kurumdan çıktıktan sonra tekrar aynı çevreye dönme
riskine karşı hükümlülük sonrası denetleme hizmetleri arttırılarak mükerrer
suçlu olmalarının önüne geçilmelidir. Ayrıca çocukları suça sürükleyen risk faktörlerini
anlayarak, sistemlerle ilişkilerini belirleyecek multidisipliner araştırma
projelerine gereksinim duyulmaktadır.
Çocuk Eğitimevi Ankara Çocuk Eğitimevi İstanbul Çocuk Eğitimevi çocuk suçluluğu hükümlü çocuklar risk faktörleri sosyal hizmet
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 6 Temmuz 2019 |
Gönderilme Tarihi | 9 Ekim 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Sayı: 30 |