Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi

Öz

Bu çalışmanın konusu, Kovid-19 pandemisi sürecinde tekrar ve
artarak oldukça önemli bir tartışma konusu halini alan aşı karşıtlığı
ve/veya aşı kararsızlığıdır. Dünyadaki bu “yeni” pandemi sürecine
ilişkin bu ve benzer çalışmaları önemli kılan ise, önceki
çalışmalardan farklı olarak teknoloji ve iletişimdeki gelişmelerin bir
sonucu olarak; hem hastalığın, hem tedavi/aşı çalışmalarının hem
de bunlara ilişkin tartışmaların aynı anda herkesin gözleri önünde
gerçekleştirilebiliyor olmasıdır. Çalışmada nitel yötem kullanılmış
ve on erkek, sekiz kadın olmak üzere, on sekiz yaş üstü on sekiz
kişiyle derinlemesine görüşmeler yapılmıştır. Elde edilen bulgular
sosyolojik bir izlekten değerlendirilmiştir. Bu bulgulara göre aşı
tereddüdü/karşıtlığı, başta sağlık kuruluşları ve kamu yönetimine
olmak üzere hızla artan güvensizlik ikliminden sökün etmektedir.
Teknolojik gelişmeler sonucunda artan bilgi kaynakları ve bilgiye
erişmede kolaylıklar aşı karşıtlığını tetikleyen/artıran büyük bir
bilgi kirliliğine yol açmıştır. Bulgular pandemi sonrasında aşı
karşıtlığının çocukluk aşıları üzerinde de artarak devam edeceğini
göstermektedir. Bu bağlamda bir aşı karşıtlığı salgınından da söz
edilebilir. Her şeye rağmen genel anlamda sağlık çalışanlarına ve
dolayısıyla bilime güvenin yüksek olduğu görülmüştür.