Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Yıl 2024, Sayı: Ö14, 1086 - 1100, 21.03.2024

Majed Hajmohammad

https://doi.org/10.29000/rumelide.1455609

Öz

Kaynakça

  • Abbâs, M. S. (2014). Zâhiretü’l-iştikâk ‘inde mecma‘i’l-luğati’l-‘Arabiyye. Mecelletü’l-Âdâb, 109.
  • Abdüttevvâb, R. (1997). El-Medhal ilâ ‘ilmi’l-luğa ve menâhici’l-bahsi’l-luğavî. Mektebetü’l-Hancî.
  • Abdüttevvâb, R. (1999). Fusûl fî fıkhi’l-ᶜArabiyye. Mektebetü’l-Hancî.
  • An Duzi, R. B. (2000). Tekmiletü’l-me’acimi’l-‘arabiyye (Muhammed Selim Ann’emi–Cemal el-Hayyat, Çev.). Vezaretü’s-Sekafeti ve’l-İ’lam.
  • Bekrî, M. T. (1346). Erâcîzü’l-Arab. Matâbi’ Muhammed Mahmûd Haccâc.
  • Bevâlsa, A. İ. (t.y.). el-Fikrü’l-luğavî ‘inde İbrâhîm Enîs: Dirâseten vasfiyyeten tahliliyye fi’l-esvât ve’s-sarf ve’n-nahv ve’d-delâle [Yüksek Lisans Tezi]. Câmi‘atu Mutah.
  • Bişr, K. (1999). İbrahim Enis ve’d-dersü’l-lügavî. Mecmau’l-Lugati’l-Arabiyye.
  • Câhız, ʿA. (1419). El-Bühelâ’. Dâru Mektebeti’l-Hilâl.
  • Cahullah, K. M., & Abdülmevlâ, M. M. (2007). Zâhiretü’l-iktirâz beyne’l-lüğât: El-Elfâzü’-Arabiyyetü’l-Muktariza fî lüğati’l-fevr nümûzecen. Dâru Câmi’ati İfrikya el-Âlemiyye.
  • ᶜArîşî, Y. b. A. (1425). Eserü’t-tevcîhi’ş-şerᶜî fi’d-delâleti’l-luğaviyye li-badi’l-menâhî’l-lafziyye. Menşûratu Câmiʿati’l-İslâmiyye.
  • Cebel, M. H. (2010). El-Mu’cemü’l-iştikâkî el-Muessil li-elfâzi’l-Kur’âni’l-Kerîm. Mektebetü’l-Âdâb.
  • Cevâlîkî, E. M. (1990). El-Mu’reb min kelâmi’l-A’cemî ’alâ hurûfi’l-’acem. Dârü’l-Kalem.
  • Cevherî, İ. b. H. el-. (1987). es-Sıhâh: Tâcü’l-luğati ve sıhâhi’l-‘arabiyye. Dârü’l-İlm li’l-melâyîn.
  • ‘iyd, M. (1975). En-Nahvü’l-Musaffâ. Mektebetü’ş--Şebâb.
  • Efendî, A. F. (1299). El-Câsûs ’ala’l-Kâmûs. Matba’atü’l-Cevâ‘ib.
  • Emîn, M. Ş., & Terzî, İ. (1984). Mecmu’atü’l-karârâti’l-ilmiyye fî hamsîn âmmen. Mecmau’l-Lugati’l-Arabiyye.
  • Enîs, İ. (1966). Min esrâri’l-luğa. Mektebetü’l-Anglo el-Mısriyye.
  • Enîs, İ. (1969). El-Lüğât yaktaridü ba’duhâ min ma’d. Mecelletü’l-Arabî, 130, 66-69.
  • Enîs, İ. (1975). El-Esvâtü’l-luğaviyye. Mektebetü’l-Anglo el-Mısriyye.
  • Eyüp, A. (1966). Muhâdarât fî ‘ilmi’l-luğa. Matba’atü’l-Me’arif.
  • Gavl, A. N. (2008). El-İttisâᶜü’l-luğavî beyne’l-kadîm ve’l-hadîs. el-Beyrûnî.
  • Halîl, A. E. A. (ts.). Kitâbu’l-ʿayn. Dâru Mektebeti’l-Hilâl.
  • Hamase, M. (1999). İbrâhîm Enîs ve dersü’n-nahvî. Mecmaʿu’l-Luġati’l-ʿArabiyye.
  • Hasan, A. (1951). Re’y fî badi’l-usûli’l-luğaviyye ve’n-nahviyye. Matba’atü’l-’Âlemi’l-’Arabî.
  • Hasrî, E. H. (1985). Fi’l-luğati ve’l-edeb ve’alâkatühuma’l-kavmiyye. Silsiletu’t-Turāsi’l-Kavmî.
  • Havlî, M. ᶜAlî. (1982). Muᶜemu ‘ilmi’l-luğati’n-nazariyye. Maktabatü Lubnân.
  • İbn Cinnî, E.-F. O. el-Mevsilî. (ts.). El-Hasâ’is. el-Hey’etü’l-Mısriyye li’l-Kitâb.
  • İbn Fâris, E.-H. (1979). Muʿcem mekâyîsü’-luga. Dâru’l-Fikir.
  • İbn Faris, E.-H. (1997). Es-Sahabî fî fikhi’l-luğati’l-Arabiyye ve mesâilühâ ve süneni’l-Arab fî kelâmihâ. Dârü’l-Kütübi’l-‘İlmiyye.
  • İbn Mâlik, C. (1982). Şerhü’l-Kâfiyyeti’ş-Şâfiyye. Câmiatu Ümmi’l-Kurâ.
  • İbn Manzûr, E.-F. (1414). Lisânu’l-ʿArab. Dârü Sâdir.
  • İbn Seydâ, ’Alî. (1996). El-Muhassis. Dârü İhyâi’t-Türâsi’l-Arabî.
  • İbnü’s-Sikkît, E. Y. Y. b. İ. el-Huzistani. (1998). Kitâbü’l-elfâz: Akdemu mucem fî’l-meânî. Mektebetu Nâşirûn.
  • İbnü’s-Sikkît, E. Y. Y. b. İ. el-Huzistani. (2002). Islahü’l-mantık. Dârü İhyâi’t-Türâsi’l-Arabî.
  • Lübedî, M. S. N. (1985). Muᶜcemu’l-mustalahâti’n-nahviyye ve’s-sarfiyye. Müessesetü’r-Risale.
  • Mağribî, A. b. M. (1908). El-İştikâk ve’t-Taᶜrîb. Matba’atü’l-Hilâl.
  • Mahallî, M. b. ᶜAlî. (1991). Şifâü’l-ğalîl fî ‘ilmi’l-halîl. Dârü’l-Cîl.
  • Mesârî, M. S. (2015). El-Luğatü’l-ᶜArabiyye ve âliyyâti tevlîdi elfâzi’l-hadâre. َMecelletü Apuleius, 3(4).
  • Mu‘in, M. A. (2001). El-Muᶜcemü’l-mufassal fî fıkhi’l-luğa. Dârü’l-Kütübi’l-‘İlmiyye.
  • Murâdî, M. B. el-Murâdî. (2008). Tavdîhu’l-makâsıd ve’l-mesâlik bi-şerhi Elfiyyeti İbn Mâlik. Dâru’l-fikri’l-ʿArabî.
  • Mustafa, İ., & vd. (1989). El-Mu’cemü’l-vesît. Darü’d-Dava.
  • Münâvî, A. (1990). Et-Tevkîf ᶜala mühimmâti’t-teᶜârîf. Âlemu’l-Kütüb.
  • Naᶜîmî, Z. M. C. (2011). Zâhiretü’n-naht beyne’l-kudamâi ve’l-muhaddisîn. Mecelletü vâsit li’l-‘ulûmi’l-insâniyye, 7(18).
  • Ömer, A. M. (1988). El-Bahsü’l-luğavî ‘inde’l-ᶜArab maᶜa dirâse li-kadiyyeti’t-tesîr ve’t-teessür. ‘Alemü’l-Kütüb.
  • Ömer, A. M. (2008a). Muᶜcemu’l-luğati’l-ᶜArabiyyeti’l-Muᶜasara. ᶜAlemü’l-Kütüb.
  • Ömer, A. M. (2008b). Muᶜcemu’s-savâbi’l-luğavî: Delîlü’l-müskifi’l-ᶜArabî. ᶜAlemü’l-Kütüb.
  • Râfiʿî, M. S. (1997). Târîhu âdâbi’l-ᶜArab. Mektebetü’l-İmân.
  • Râzıî, Z. (1999). Muhtâru’s-Sıhâh. Mektebetü’l-ᶜAsriyye.
  • Rıza, A. (1380). Muᶜcemü metni’l-luğa. Dâru Mektebeti’l-Hayât.
  • Sâ‘idî, A. (2002). Tedâhülü’l-usûli’l-luğaviyye ve eserühü fî binâi’l-muᶜcem. el-Camiʿatu’l-İslamiyye.
  • Sâlih, S. İ. (1960). Dirâsât fî fıkhi’l-luğa. Dâru’l-ᶜÂlem li’l-Melayîn.
  • Se’âlibî, E.-M. (1938). Fıkhü’l-luğa ve sirrü’l-Arabiyye. Matba’atü’l-Bâbi’l-Halebî.
  • Sîbeveyh, E. B. ʿAmr b. O. (1988). El-Kitâb (3. bs). Mektebetu’l-Hâncî.
  • Suyûtî, E.-F. C. ʿAbdurrahmân b. E. B. b. M. es-. (1986). El-Muzhir fî ulûmi’l-luğa ve envâʿihâ (1. bs). el-Mektebetü’l-ᶜAsriyye.
  • Suyûtî, E.-F. C. ʿAbdurrahmân b. E. B. b. M. es-. (1998). El-Muzhir fî ulûmi’l-luğa ve envâʿihâ (1. bs). Dârü’l-Kütübi’l-İlmiyye.
  • Üşmûnî, ’Alî b. Ahmed. (1998). Şerhü’l-Üşmûnî ’alâ elfiyyeti İbn Mâlik. Dârü’l-Kütübi’l-‘İlmiyye.
  • Vâfî, ᶜAlî Abdülvâhid. (1983). El-Luğa ve’l-Muctemaᶜ. Mektebetü Ukâz.
  • Vâfî, ᶜAlî Abdülvâhid. (2004). Fıkhu’l-luğa. Nahdat-u Mısr.
  • Yûsuf, M. (t.y.). Zâhiretü’l-iktiraz dirase tahlîliyye li-aᶜmâli lecne (el-Elfâz ve’l-esâlîb) bi-mecma‘i’l-luğati’l-ᶜArabiyye bi’l-Kâhire. Mecelletü’s-serdiyât, 44, 2022.
  • Zebîdî, M. M. ez-. (1965). Tâcü’l-ʿarûs min cevâhir’l-kâmûs. Matba’atü’l-Kuveyt.
  • Zeyyân, E. T. (1963). El-İktirazü’l-luğavî. Mecelletü’l-edîb, 7, 38-39.
  • Ziyadî, H. M., & Selman, A. C. (2000). El-İktirazü’l-luğavî. Mecelletü’l-mevârid, 4, 70-59.

أثر النحت والارتجال والاقتراض في تنمية مفردات اللغة العربية -دراسة تحليلية في آراء إبراهيم أنيس واعتراضاته واقتراحاته-

Yıl 2024, Sayı: Ö14, 1086 - 1100, 21.03.2024

Majed Hajmohammad

https://doi.org/10.29000/rumelide.1455609

Öz

يتناول الباحث في هذه الدراسة طُروحات إبراهيم أنيس بخصوص طرائق نمو اللغة التي أمدّت لغتنا العربية بفيض زاخر من الألفاظ وجعلتها من أغزر اللغات السامية مادة، وأكثرها تنوّعاً، وذلك عبر دراسة تحليلية لغوية قائمة على ما ورد في كتابه (من أسرار اللغة)، إذ يجد قارئ الكتابَ أن صاحبه قد ضمّنَ الفصل الأول منه بحثاً مطوّلاً عن طرائق نمو اللغة رتّبها على النحو الآتي: القياس، فالاشتقاق، فالقلب والإبدال، فالنحت، فالارتجال، فالاقتراض، وكان الباحث قد وقف عند الطرائق الثلاثة الأولى في دراسة مستقلة تحّدث عن آراء الكاتب فيها؛ ولأن مقام الدراسة الأولى لم يَسمح بعرض الطرائق مجتمعة، قرّر الباحث أن يخصص دراسة أخرى لعرض ما تبقى من هذه الطرائق. عطفاً على ما تقدّم أراد الباحث أن يسلط الضوء على ثلاث طرائق وهي: النحت والارتجال والاقتراض، فبدأ الباحث دراسته بمقدمة تحدّث فيها عن حدود الدرس اللغوي عند إبراهيم أنيس بوصفه الرائد الأول للدراسات اللغوية العربية في العصر الحديث، وعن تجاوزه الأنماط التاريخية في دراساته اللغوية، وتوسّعه في الدرس اللغوي العربي، وفي العرض وقف الباحث على ثلاث نقاط، هي: أثر النحت في زيادة ألفاظ اللغة والدعوات إلى الاعتدال في استخدامه، وعبثية الارتجال في النمو اللغوي، وتعدد تسميات الاقتراض وتأثيره الفاعل في تطوير اللغة وزيادة ألفاظها. وفي الخاتمة عرض الباحث أهم النتائج التي توصّل إليها. وقد اعتمد الباحث في دراسته على المنهج التحليلي الاستقصائي.

Anahtar Kelimeler

اللغة العربية النمو النحت الارتجال الاقتراض

Kaynakça

  • Abbâs, M. S. (2014). Zâhiretü’l-iştikâk ‘inde mecma‘i’l-luğati’l-‘Arabiyye. Mecelletü’l-Âdâb, 109.
  • Abdüttevvâb, R. (1997). El-Medhal ilâ ‘ilmi’l-luğa ve menâhici’l-bahsi’l-luğavî. Mektebetü’l-Hancî.
  • Abdüttevvâb, R. (1999). Fusûl fî fıkhi’l-ᶜArabiyye. Mektebetü’l-Hancî.
  • An Duzi, R. B. (2000). Tekmiletü’l-me’acimi’l-‘arabiyye (Muhammed Selim Ann’emi–Cemal el-Hayyat, Çev.). Vezaretü’s-Sekafeti ve’l-İ’lam.
  • Bekrî, M. T. (1346). Erâcîzü’l-Arab. Matâbi’ Muhammed Mahmûd Haccâc.
  • Bevâlsa, A. İ. (t.y.). el-Fikrü’l-luğavî ‘inde İbrâhîm Enîs: Dirâseten vasfiyyeten tahliliyye fi’l-esvât ve’s-sarf ve’n-nahv ve’d-delâle [Yüksek Lisans Tezi]. Câmi‘atu Mutah.
  • Bişr, K. (1999). İbrahim Enis ve’d-dersü’l-lügavî. Mecmau’l-Lugati’l-Arabiyye.
  • Câhız, ʿA. (1419). El-Bühelâ’. Dâru Mektebeti’l-Hilâl.
  • Cahullah, K. M., & Abdülmevlâ, M. M. (2007). Zâhiretü’l-iktirâz beyne’l-lüğât: El-Elfâzü’-Arabiyyetü’l-Muktariza fî lüğati’l-fevr nümûzecen. Dâru Câmi’ati İfrikya el-Âlemiyye.
  • ᶜArîşî, Y. b. A. (1425). Eserü’t-tevcîhi’ş-şerᶜî fi’d-delâleti’l-luğaviyye li-badi’l-menâhî’l-lafziyye. Menşûratu Câmiʿati’l-İslâmiyye.
  • Cebel, M. H. (2010). El-Mu’cemü’l-iştikâkî el-Muessil li-elfâzi’l-Kur’âni’l-Kerîm. Mektebetü’l-Âdâb.
  • Cevâlîkî, E. M. (1990). El-Mu’reb min kelâmi’l-A’cemî ’alâ hurûfi’l-’acem. Dârü’l-Kalem.
  • Cevherî, İ. b. H. el-. (1987). es-Sıhâh: Tâcü’l-luğati ve sıhâhi’l-‘arabiyye. Dârü’l-İlm li’l-melâyîn.
  • ‘iyd, M. (1975). En-Nahvü’l-Musaffâ. Mektebetü’ş--Şebâb.
  • Efendî, A. F. (1299). El-Câsûs ’ala’l-Kâmûs. Matba’atü’l-Cevâ‘ib.
  • Emîn, M. Ş., & Terzî, İ. (1984). Mecmu’atü’l-karârâti’l-ilmiyye fî hamsîn âmmen. Mecmau’l-Lugati’l-Arabiyye.
  • Enîs, İ. (1966). Min esrâri’l-luğa. Mektebetü’l-Anglo el-Mısriyye.
  • Enîs, İ. (1969). El-Lüğât yaktaridü ba’duhâ min ma’d. Mecelletü’l-Arabî, 130, 66-69.
  • Enîs, İ. (1975). El-Esvâtü’l-luğaviyye. Mektebetü’l-Anglo el-Mısriyye.
  • Eyüp, A. (1966). Muhâdarât fî ‘ilmi’l-luğa. Matba’atü’l-Me’arif.
  • Gavl, A. N. (2008). El-İttisâᶜü’l-luğavî beyne’l-kadîm ve’l-hadîs. el-Beyrûnî.
  • Halîl, A. E. A. (ts.). Kitâbu’l-ʿayn. Dâru Mektebeti’l-Hilâl.
  • Hamase, M. (1999). İbrâhîm Enîs ve dersü’n-nahvî. Mecmaʿu’l-Luġati’l-ʿArabiyye.
  • Hasan, A. (1951). Re’y fî badi’l-usûli’l-luğaviyye ve’n-nahviyye. Matba’atü’l-’Âlemi’l-’Arabî.
  • Hasrî, E. H. (1985). Fi’l-luğati ve’l-edeb ve’alâkatühuma’l-kavmiyye. Silsiletu’t-Turāsi’l-Kavmî.
  • Havlî, M. ᶜAlî. (1982). Muᶜemu ‘ilmi’l-luğati’n-nazariyye. Maktabatü Lubnân.
  • İbn Cinnî, E.-F. O. el-Mevsilî. (ts.). El-Hasâ’is. el-Hey’etü’l-Mısriyye li’l-Kitâb.
  • İbn Fâris, E.-H. (1979). Muʿcem mekâyîsü’-luga. Dâru’l-Fikir.
  • İbn Faris, E.-H. (1997). Es-Sahabî fî fikhi’l-luğati’l-Arabiyye ve mesâilühâ ve süneni’l-Arab fî kelâmihâ. Dârü’l-Kütübi’l-‘İlmiyye.
  • İbn Mâlik, C. (1982). Şerhü’l-Kâfiyyeti’ş-Şâfiyye. Câmiatu Ümmi’l-Kurâ.
  • İbn Manzûr, E.-F. (1414). Lisânu’l-ʿArab. Dârü Sâdir.
  • İbn Seydâ, ’Alî. (1996). El-Muhassis. Dârü İhyâi’t-Türâsi’l-Arabî.
  • İbnü’s-Sikkît, E. Y. Y. b. İ. el-Huzistani. (1998). Kitâbü’l-elfâz: Akdemu mucem fî’l-meânî. Mektebetu Nâşirûn.
  • İbnü’s-Sikkît, E. Y. Y. b. İ. el-Huzistani. (2002). Islahü’l-mantık. Dârü İhyâi’t-Türâsi’l-Arabî.
  • Lübedî, M. S. N. (1985). Muᶜcemu’l-mustalahâti’n-nahviyye ve’s-sarfiyye. Müessesetü’r-Risale.
  • Mağribî, A. b. M. (1908). El-İştikâk ve’t-Taᶜrîb. Matba’atü’l-Hilâl.
  • Mahallî, M. b. ᶜAlî. (1991). Şifâü’l-ğalîl fî ‘ilmi’l-halîl. Dârü’l-Cîl.
  • Mesârî, M. S. (2015). El-Luğatü’l-ᶜArabiyye ve âliyyâti tevlîdi elfâzi’l-hadâre. َMecelletü Apuleius, 3(4).
  • Mu‘in, M. A. (2001). El-Muᶜcemü’l-mufassal fî fıkhi’l-luğa. Dârü’l-Kütübi’l-‘İlmiyye.
  • Murâdî, M. B. el-Murâdî. (2008). Tavdîhu’l-makâsıd ve’l-mesâlik bi-şerhi Elfiyyeti İbn Mâlik. Dâru’l-fikri’l-ʿArabî.
  • Mustafa, İ., & vd. (1989). El-Mu’cemü’l-vesît. Darü’d-Dava.
  • Münâvî, A. (1990). Et-Tevkîf ᶜala mühimmâti’t-teᶜârîf. Âlemu’l-Kütüb.
  • Naᶜîmî, Z. M. C. (2011). Zâhiretü’n-naht beyne’l-kudamâi ve’l-muhaddisîn. Mecelletü vâsit li’l-‘ulûmi’l-insâniyye, 7(18).
  • Ömer, A. M. (1988). El-Bahsü’l-luğavî ‘inde’l-ᶜArab maᶜa dirâse li-kadiyyeti’t-tesîr ve’t-teessür. ‘Alemü’l-Kütüb.
  • Ömer, A. M. (2008a). Muᶜcemu’l-luğati’l-ᶜArabiyyeti’l-Muᶜasara. ᶜAlemü’l-Kütüb.
  • Ömer, A. M. (2008b). Muᶜcemu’s-savâbi’l-luğavî: Delîlü’l-müskifi’l-ᶜArabî. ᶜAlemü’l-Kütüb.
  • Râfiʿî, M. S. (1997). Târîhu âdâbi’l-ᶜArab. Mektebetü’l-İmân.
  • Râzıî, Z. (1999). Muhtâru’s-Sıhâh. Mektebetü’l-ᶜAsriyye.
  • Rıza, A. (1380). Muᶜcemü metni’l-luğa. Dâru Mektebeti’l-Hayât.
  • Sâ‘idî, A. (2002). Tedâhülü’l-usûli’l-luğaviyye ve eserühü fî binâi’l-muᶜcem. el-Camiʿatu’l-İslamiyye.
  • Sâlih, S. İ. (1960). Dirâsât fî fıkhi’l-luğa. Dâru’l-ᶜÂlem li’l-Melayîn.
  • Se’âlibî, E.-M. (1938). Fıkhü’l-luğa ve sirrü’l-Arabiyye. Matba’atü’l-Bâbi’l-Halebî.
  • Sîbeveyh, E. B. ʿAmr b. O. (1988). El-Kitâb (3. bs). Mektebetu’l-Hâncî.
  • Suyûtî, E.-F. C. ʿAbdurrahmân b. E. B. b. M. es-. (1986). El-Muzhir fî ulûmi’l-luğa ve envâʿihâ (1. bs). el-Mektebetü’l-ᶜAsriyye.
  • Suyûtî, E.-F. C. ʿAbdurrahmân b. E. B. b. M. es-. (1998). El-Muzhir fî ulûmi’l-luğa ve envâʿihâ (1. bs). Dârü’l-Kütübi’l-İlmiyye.
  • Üşmûnî, ’Alî b. Ahmed. (1998). Şerhü’l-Üşmûnî ’alâ elfiyyeti İbn Mâlik. Dârü’l-Kütübi’l-‘İlmiyye.
  • Vâfî, ᶜAlî Abdülvâhid. (1983). El-Luğa ve’l-Muctemaᶜ. Mektebetü Ukâz.
  • Vâfî, ᶜAlî Abdülvâhid. (2004). Fıkhu’l-luğa. Nahdat-u Mısr.
  • Yûsuf, M. (t.y.). Zâhiretü’l-iktiraz dirase tahlîliyye li-aᶜmâli lecne (el-Elfâz ve’l-esâlîb) bi-mecma‘i’l-luğati’l-ᶜArabiyye bi’l-Kâhire. Mecelletü’s-serdiyât, 44, 2022.
  • Zebîdî, M. M. ez-. (1965). Tâcü’l-ʿarûs min cevâhir’l-kâmûs. Matba’atü’l-Kuveyt.
  • Zeyyân, E. T. (1963). El-İktirazü’l-luğavî. Mecelletü’l-edîb, 7, 38-39.
  • Ziyadî, H. M., & Selman, A. C. (2000). El-İktirazü’l-luğavî. Mecelletü’l-mevârid, 4, 70-59.
Toplam 62 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Arapça
Konular Arap Dili, Edebiyatı ve Kültürü
Bölüm Dünya dilleri ve edebiyatları
Yazarlar

Majed Hajmohammad 0000-0003-3315-712X

Yayımlanma Tarihi 21 Mart 2024
Gönderilme Tarihi 5 Ocak 2024
Kabul Tarihi 20 Mart 2024
Yayımlandığı Sayı Yıl 2024 Sayı: Ö14

Kaynak Göster

APA Hajmohammad, M. (2024). أثر النحت والارتجال والاقتراض في تنمية مفردات اللغة العربية -دراسة تحليلية في آراء إبراهيم أنيس واعتراضاته واقتراحاته-. RumeliDE Dil Ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi(Ö14), 1086-1100. https://doi.org/10.29000/rumelide.1455609
 Kapak Resmi İndir

RumeliDE Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.