Bu çalışmanın amacı Covid-19 sürecinde verilen uzaktan eğitim kapsamında lise 11. Sınıf ve 12. Sınıf öğrencilerinin teknoloji aracılığıyla kendi kendine öğrenme düzeyleri ile ders çalışma öz yeterlik algıları arasındaki ilişkinin incelenmesidir. Araştırmanın örneklemini 2019-2020 eğitim öğretim yılında Türkiye’de online eğitim alan 11. ve 12. Sınıf lise öğrencileri oluşturmaktadır. Çalışma 156 öğrenci üzerinde yürütülmüştür. Çalışma grubundaki öğrencilerin 70’i 11. sınıf; 86’sı 12. sınıftır. Öğrencilerin 84’ü kadın; 72’si erkektir. Analiz sürecinde öncelikle verilerin normallik dağılımı test edilmiştir. Kendi kendine öğrenme düzeyleri puanlarının ve ders çalışma öz yeterlik algısı puanlarının normal dağılım göstermediği görülmüştür. Bu sebeple verilerin analizi non-parametrik test teknikleri kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Teknolojiyle kendi kendine öğrenme düzeyleri ile ders çalışma öz yeterlik algıları arasındaki ilişkinin analizi için “pearson momentler çarpımı korelasyon katsayısı” analiz yöntemi kullanılmıştır. Cinsiyet ve sınıf düzeyi değişkenleri açısından teknolojiyle kendi kendine öğrenme ve ders çalışma öz yeterlik algısı puanları da “Mann Whitney U” ile analiz edilmiştir.
Çalışmanın sonucunda katılımcıların teknoloji aracılığıyla kendi kendine öğrenme düzeyleri ve ders çalışma öz yeterlik algıları arasında istatistiksel olarak yüksek düzeyde bir ilişki bulunmaktadır. Öğrencilerin sınıf düzeyi değişkeni açısından teknolojiyle kendi kendine öğrenme düzeyleri ve ders çalışma öz yeterlik algısının 12. sınıflar lehine farklılaştığı; cinsiyet değişkeni açısından ise anlamlı bir farklılık bulunmadığı sonucuna ulaşılmıştır.
The aim of this study is to examine the relationship between the self-learning levels and self-efficacy perceptions of high school 11th grade and 12th grade students within the scope of distance education given in the Covid-19 process. The sample of this study constitutes high school students studying distance education in the 11th and 12th class in the 2019-2020 academic year, in Turkey . The study was carried out on 156 students. 70 of the students in the study group are in the 11th grade; 86 of them are 12th grade. 84 of the students are women; 72 of them are men. In the analysis process, the normality distribution of the data was tested firstly. It was determined that students’ self-learning levels and study self-efficacy perception scores were not distributed normally. For this reason, the analysis of the data was carried out using non-parametric test techniques. In order to analyze the relationship between technology self-learning levels and perceptions of study self-efficacy, “pearson moments product correlation coefficient” analysis method was used. In terms of gender and grade level variables, self-learning levels and studying self-efficacy perception scores through technology were also analyzed with "Mann Whitney U" test. At the end of the study, there is a statistically high-level relationship between students' self-learning levels and perceptions of self-efficacy through technology. Students' self-efficacy perception and self-efficacy study differed in favor of 12th grades in terms of classroom level variable; It was concluded that there was no significant difference in terms of gender variable.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Eğitim Üzerine Çalışmalar |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2020 |
Kabul Tarihi | 17 Haziran 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 2 Sayı: 1 |