Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

HUMAN RIGHTS LAW, HUMANITARIAN LAW AND INTERNATIONAL RESPONSIBILITY OF ARMED NON-STATE ACTORS

Yıl 2017, Cilt: 4 Sayı: 7, 1 - 22, 27.05.2017

Öz

States are still the fundamental entities of the
international law system. As a result of the rise of non-international armed
conflicts, however, armed non-state actors have started to play an increasing
role within the international system and they seriously violate the
international humanitarian law and the international human rights law, to which
they should be subject and respect for the protection of civilians.
Nevertheless, the questions of why these norms should be binding for armed
non-state actors and what the legal basis for this are highly disputed in the
international law since they are not a party to the norms of human rights and
humanitarian law. 
Although armed non-state actors are one of the most
important subjects within the sphere of international humanitarian law, the
issue of responsibility for their violations of international humanitarian law
has not been adequately regulated within the international law. The direct
responsibility of armed non-state actors has gained importance due to their
recent evolution. However, this recommended model of direct responsibility has
a series of dilemmas from political and legal aspects of the subject. Hence,
direct responsibility model continues to remain as one of the grey areas of the
international law.

Kaynakça

  • ALBAYRAK. G. (2016). “Devlet Dışı Silahlı Aktörlerin İnsancıl Hukuk Sorumluluğu ve Suriye Krizi”, içinde (Ed.) Fatma Taşdemir, Suriye, Çatışma ve Uluslararası Hukuk, Ankara: Nobelkitap.
  • AKKUTAY, A. İ. (2016). “Silahlı Çatışmalar Hukukunda İç Silahlı Çatışmaların Uluslararasılaşması”, Ankara Üni. Hukuk Fakültesi Dergisi, 65(1), 1-61.
  • Armed Non-State Actors: Current Trends&Future Challenges. (2015). DCAF Horizon, Working Paper.
  • BANGERTER, O.(2011). “Reasons Why Armed Groups Choose To Respect İnternational Humanitarian Law Or Not”, IRRC, 93(882), 353-384.
  • BAŞLAR, K. (2005). Uluslararası Hukukta Hükümet Dışı Kuruluşlar, Ankara: Usak Yayınları.
  • BELLAL, A. ve STUART C. M. (2001), “Enhancing Compliance with International Law Armed Non-State Actors”, Goetting Journal of International Law, 3(1), 175-197.
  • BELLAL, A. (2015). “Establishing Direct Responsibility of Non-State Armed Groups for Violations of International Norms: Issues of Attribution”, içinde (Eds.), Noemi Gal-Or, Cedric Ryngaert ve Math Noortmann, Responsibilities of the Non-State Actor in Armed Conflict and the Market Place, Leiden, Boston: Brill Nijhoff.
  • BILKOVA, V. (2015). “Establishing Direct Responsibility of Armed Opposition Groups for Violations of International Humanitarian Law? içinde (Eds.), Noemi Gal-Or, Cedric Ryngaert ve Math Noortmann, Responsibilities of the Non-State Actor in Armed Conflict and the Market Place, Leiden, Boston: Brill Nijhoff.
  • BONGRAD, P. ve JONATHAN S. (2011). “Monitoring Armed Non-State Actor Compliance with Humanitarian Norms: A Look at International Mechanisms and The Geneva Call Deed of Commitment”, IRRC, 93(883).
  • CHERTOFF, E., DOMINGUEZ, L., MANFREDI, Z. ve TZENG, P. (2015). State Responsibility for Non-State Actors That Detain in the Course of a NIAC, A Report of Center for Global Legal Challenges, Center for Global Legal Challenges.
  • CLAPHAM, A. (2006). “Human Rights Obligations of Non-State Actors in Conflict Situations”, IRRC, 88(863), ss. 491 – 523.
  • CRONOGUE. G. (2013). “ Rebels, Negligent Support, and State Accountability: Holding States Accountable fort he Human Rights Violations of Non-State Actors”, Duke Journal of Comparative&International Law, 23(365), ss. 365-388.
  • DABONE, Z. (2011). “International Law: Armed Groups in a State-centric System”, ICRC, 93(882), ss. 395-424.
  • DAHL, A. W. ve SANDBU, M. (2006), “The Threshold of Armed Conflict”, Mil.L.&L. War Rev.,45, ss. 369-379.
  • Decision on the Defence Motion Interlocutory Appeal on Jurisdiction, Prosecutor v. Tadić, ICTY, Appeals Chamber, IT-94-1, 2 October 1995, http://www.icty.org/x/cases/tadic/acdec/en/51002.htm, Erişim Tarihi: 28.12.2016.
  • HEFFES. E. (2013). “The Responsibility of Armed Opposition Groups For Violations of International Humanitarian Law: Challenging The State-Centric System of International Law”, Journal of International Humanitarian Legal Studies, 4, ss. 81-107.
  • HENCKAERTS, J. M. ve DOSWALD-BECK, L. (2005). Uluslararası İnsancıl Teamül (Örf-Adet) Hukuku Cilt I: Kurallar, Galatasaray Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayınları: Beta Basım.
  • HIGGINS, N. (2009)."The Regulation of Armed Non-State Actors: Promoting the Application of the Laws of War to Conflicts Involving National Liberation Movements", Human Rights Brief, 17(1), ss. 12-18.
  • Human Rights In Palestine And Other Occupied Arab Territories Report of the United Nations Fact-Finding Mission on the Gaza Conflict, G.A, A/ HRC/ 12 /49, 25 September 2009, http://www2.ohchr.org/english/bodies/hrcouncil/docs/12session/A-HRC-12-48.pdf( Erişim Tarihi: 19.12.2016.
  • ICJ, Case concerning United States Diplomatic and Consular Staff in Tehran, United States of America v. Iran, Judgement, 24 May 1980, ICJ Reports 1980, http://www.icj-cij.org/docket/index.php?sum=334&p1=3&p2=3&case=64&p3=5, Erişim Tarihi: 28.12. 2016.
  • ICTY, The Prosecutor v. Boškoski and Tarčulovski, Case No. ICTY-IT–04–82-T, Judgment (Trial Chamber), 10 June 2008,http://www.icty.org/x/cases/boskoski_tarculovski/tjug/en/080710.pdf Erişim Tarihi: 28.12.2016.
  • ILC Commentary to the Articles on State Responsibility for Internationally Wrongful Acts 2001, A/56/10, 53rd session 2001, Commentary to Article 10, http://legal.un.org/ilc/texts/instruments/english/commentaries/9_6_2001.pdf,
  • Erişim Tarihi: 19.12.2016.
  • JONES, S. G. ve JOHNSTON, P. B. (2013). “ The Future ofInsurgency”, Studies in Conflict& Terrorism, 36, ss. 1-25.
  • KLEFFNER, J. K. (2011). “The Applicability of International Humanitarian Law to Organized Armed Groups”, International Review of the Red Cross, 93(882), ss. 443-461.
  • LONGWORTH, S. A. (2008), Obligations of Non-State Armed Actors in Internal Armed Conflicts, Faculty of Law Lund University,(Master Thesis), Spring.
  • LELE, A. (2014). “Asymmetric Warfare: A State vs Non-State Conflict”, OASIS, No 20, ss. 97-111.
  • Military and Paramilitary Activities In and Against Nicaragua, Merits, ICJ Reports (1986) para 218, http://www.icj-cij.org/docket/files/70/6503.pdf, Erişim Tarihi: 28.12.2016.
  • MOIR, L. (2002). The Law of Internal Armed Conflict, Oxford: Oxford University Press.
  • MURRAY, D. (2015). “How International Humanitarian Law Treaties Bind Non-State Armed Groups”, Journal of Conflict & Security Law, 20(1), ss. 101-131.
  • PAZARCI, H. (2006). Uluslararası Hukuk, Ankara: Turhan Kitabevi.
  • PETTERSSON, T. ve WALLENSTEEN, P. (2015). “Armed Conflicts, 1946-2014”, Journal of Peace Research, 52 (4), ss. 536-550.
  • Report of the International Commission of Inquiry on Darfur to the United Nations Secretary-General- Pursuant to Security Council Resolution 1564 of 18 September 2004, Geneva, 25 January 2005, http://www.un.org/news/dh/sudan/com_inq_darfur.pdf, Erişim Tarihi: 28.12.2016.
  • Report of the International Commission on Libya, http://www.ohchr.org/Documents/HRBodies/HRCouncil/RegularSession/Session19/A.HRC.19.68.pdf, Erişim Tarihi: 29.12.2016.
  • Report of the independent international commission of inquiry on the Syrian Arab Republic, A/HRC/ 21/50, 16 August 2012, Annex II, http://www.ohchr.org/Documents/HRBodies/HRCouncil/RegularSession/Session21/A-HRC-21-50_en.pdf, Erişim Tarihi: 19.12. 2016.
  • Responsibility of States for Internationally Wrongful Acts, 2001,http://legal.un.org/ilc/texts/instruments/english/draft_articles/9_6_2001.pdf Erişim Tarihi: 25.12.2016.
  • RODENHAUSER, T. (2015).“International Legal Obligations of Armed Opposition Groups in Syria”, International Review of Law, 2, ss. 1-16.
  • SIVAKUMARAN, S. (2006). ‘Binding Armed Opposition Groups’, International and Comparative Law Quarterly, 55, ss. 369–394.
  • SASSOLI, M. (2002a). “State Responsibility for Violations of International Humanitarian Law, International Review of the Red Cross, 84 (846), ss. 401-434.
  • SASSOLI, M. (2010b). “Taking Armed Groups Seriously: Ways to Improve their Compliance with International Humanitarian Law”, JIHLS, 1(5).
  • SCHABAS, W. A. (2003). “Punishment of Non-State Actors in Non-International Armed Conflict”, Fordham International Law Journal, 26(4), ss. 907-933.
  • SCHNECKENER, U. “Armed Non-State Actors and the Monopoly of Force”, 2007 file:///Users/imac/Downloads/2_Schneckener.pdf, Erişim Tarihi: 16.05.2016.
  • TAŞDEMİR. F. (2009). Uluslararası Nitelikte Olmayan Silahlı Çatışmalar Hukuku, Ankara: Adalet Yayınevi.
  • VARK, R. (2008). “State Responsibility for Private Armed Groups, in the Context of Terrorism”, Juridical International, XI, ss. 184-193.
  • VERHOEVEN, S. I. (2015). “International Responsibility of Armed Opposition Groups”, içinde (Eds.), Noemi Gal-Or, Cedric Ryngaert ve Math Noortmann, Responsibilities of the Non-State Actor in Armed Conflict and the Market Place, 286-287, Leiden, Boston: Brill Nijhoff.
  • ZEGVELD, L. (2002). Accountability of Armed Opposition Groups in International Law, Cambridge: Cambridge University Press.
  • 32nd International Conference of the Red Cross and Red Crescent, International Humanitarian Law and the Challenges of Contemporary armed Conflicts, Report. (2015). ICRC, Geneva.

İNSAN HAKLARI HUKUKU, İNSANCIL HUKUK VE DEVLET DIŞI SİLAHLI AKTÖRLERİN ULUSLARARASI SORUMLULUĞU

Yıl 2017, Cilt: 4 Sayı: 7, 1 - 22, 27.05.2017

Öz



Günümüzde devletler hala uluslararası hukuk sisteminin
asli kişisidir. Ancak uluslararası nitelikte olmayan silahlı çatışmalarda
yaşanan artışın bir sonucu olarak artık
devlet
dışı silahlı aktörler de artan şekilde sistemde rol oynamaktadırlar ve
uluslararası
insancıl hukuk ve uluslararası insan hakları hukukunu en ağır şekilde ihlal
etmektedirler. Sivillerin korunmasını sağlamak için
devlet dışı silahlı aktörlerin de uluslararası insancıl hukuk ve
uluslararası insan hakları hukukuna bağlı olması ve saygı göstermesi
gereklidir. Ancak insan hakları ve insancıl hukuk normlarına taraf olmadıkları
halde, bu normların neden
devlet dışı
silahlı aktörleri
bağlaması gerektiği ve bunun hukuksal dayanağının ne
olduğu konusu uluslararası hukukta oldukça tartışmalı bir konudur. 
Devlet dışı silahlı aktörler
uluslararası
insancıl hukuk alanında en önemli aktörlerden bir tanesi olmasına karşın,
bunların uluslararası insancıl hukuk ihlalleri dolayısıyla sorumluluğu konusu
uluslararası hukukta yeterince düzenlenmemiştir.
Devlet dışı silahlı aktörlerin günümüzde geçirdiği evrim nedeniyle
bunların doğrudan sorumluluğu önem kazanmıştır. Ancak önerilen bu doğrudan
sorumluluk modeli de siyasal ve hukuksal açıdan bir dizi ikilemler
içermektedir. Bu nedenle doğrudan sorumluluk modeli uluslararası hukukun gri
bölgelerinden bir tanesi olmaya devam etmektedir.

Kaynakça

  • ALBAYRAK. G. (2016). “Devlet Dışı Silahlı Aktörlerin İnsancıl Hukuk Sorumluluğu ve Suriye Krizi”, içinde (Ed.) Fatma Taşdemir, Suriye, Çatışma ve Uluslararası Hukuk, Ankara: Nobelkitap.
  • AKKUTAY, A. İ. (2016). “Silahlı Çatışmalar Hukukunda İç Silahlı Çatışmaların Uluslararasılaşması”, Ankara Üni. Hukuk Fakültesi Dergisi, 65(1), 1-61.
  • Armed Non-State Actors: Current Trends&Future Challenges. (2015). DCAF Horizon, Working Paper.
  • BANGERTER, O.(2011). “Reasons Why Armed Groups Choose To Respect İnternational Humanitarian Law Or Not”, IRRC, 93(882), 353-384.
  • BAŞLAR, K. (2005). Uluslararası Hukukta Hükümet Dışı Kuruluşlar, Ankara: Usak Yayınları.
  • BELLAL, A. ve STUART C. M. (2001), “Enhancing Compliance with International Law Armed Non-State Actors”, Goetting Journal of International Law, 3(1), 175-197.
  • BELLAL, A. (2015). “Establishing Direct Responsibility of Non-State Armed Groups for Violations of International Norms: Issues of Attribution”, içinde (Eds.), Noemi Gal-Or, Cedric Ryngaert ve Math Noortmann, Responsibilities of the Non-State Actor in Armed Conflict and the Market Place, Leiden, Boston: Brill Nijhoff.
  • BILKOVA, V. (2015). “Establishing Direct Responsibility of Armed Opposition Groups for Violations of International Humanitarian Law? içinde (Eds.), Noemi Gal-Or, Cedric Ryngaert ve Math Noortmann, Responsibilities of the Non-State Actor in Armed Conflict and the Market Place, Leiden, Boston: Brill Nijhoff.
  • BONGRAD, P. ve JONATHAN S. (2011). “Monitoring Armed Non-State Actor Compliance with Humanitarian Norms: A Look at International Mechanisms and The Geneva Call Deed of Commitment”, IRRC, 93(883).
  • CHERTOFF, E., DOMINGUEZ, L., MANFREDI, Z. ve TZENG, P. (2015). State Responsibility for Non-State Actors That Detain in the Course of a NIAC, A Report of Center for Global Legal Challenges, Center for Global Legal Challenges.
  • CLAPHAM, A. (2006). “Human Rights Obligations of Non-State Actors in Conflict Situations”, IRRC, 88(863), ss. 491 – 523.
  • CRONOGUE. G. (2013). “ Rebels, Negligent Support, and State Accountability: Holding States Accountable fort he Human Rights Violations of Non-State Actors”, Duke Journal of Comparative&International Law, 23(365), ss. 365-388.
  • DABONE, Z. (2011). “International Law: Armed Groups in a State-centric System”, ICRC, 93(882), ss. 395-424.
  • DAHL, A. W. ve SANDBU, M. (2006), “The Threshold of Armed Conflict”, Mil.L.&L. War Rev.,45, ss. 369-379.
  • Decision on the Defence Motion Interlocutory Appeal on Jurisdiction, Prosecutor v. Tadić, ICTY, Appeals Chamber, IT-94-1, 2 October 1995, http://www.icty.org/x/cases/tadic/acdec/en/51002.htm, Erişim Tarihi: 28.12.2016.
  • HEFFES. E. (2013). “The Responsibility of Armed Opposition Groups For Violations of International Humanitarian Law: Challenging The State-Centric System of International Law”, Journal of International Humanitarian Legal Studies, 4, ss. 81-107.
  • HENCKAERTS, J. M. ve DOSWALD-BECK, L. (2005). Uluslararası İnsancıl Teamül (Örf-Adet) Hukuku Cilt I: Kurallar, Galatasaray Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayınları: Beta Basım.
  • HIGGINS, N. (2009)."The Regulation of Armed Non-State Actors: Promoting the Application of the Laws of War to Conflicts Involving National Liberation Movements", Human Rights Brief, 17(1), ss. 12-18.
  • Human Rights In Palestine And Other Occupied Arab Territories Report of the United Nations Fact-Finding Mission on the Gaza Conflict, G.A, A/ HRC/ 12 /49, 25 September 2009, http://www2.ohchr.org/english/bodies/hrcouncil/docs/12session/A-HRC-12-48.pdf( Erişim Tarihi: 19.12.2016.
  • ICJ, Case concerning United States Diplomatic and Consular Staff in Tehran, United States of America v. Iran, Judgement, 24 May 1980, ICJ Reports 1980, http://www.icj-cij.org/docket/index.php?sum=334&p1=3&p2=3&case=64&p3=5, Erişim Tarihi: 28.12. 2016.
  • ICTY, The Prosecutor v. Boškoski and Tarčulovski, Case No. ICTY-IT–04–82-T, Judgment (Trial Chamber), 10 June 2008,http://www.icty.org/x/cases/boskoski_tarculovski/tjug/en/080710.pdf Erişim Tarihi: 28.12.2016.
  • ILC Commentary to the Articles on State Responsibility for Internationally Wrongful Acts 2001, A/56/10, 53rd session 2001, Commentary to Article 10, http://legal.un.org/ilc/texts/instruments/english/commentaries/9_6_2001.pdf,
  • Erişim Tarihi: 19.12.2016.
  • JONES, S. G. ve JOHNSTON, P. B. (2013). “ The Future ofInsurgency”, Studies in Conflict& Terrorism, 36, ss. 1-25.
  • KLEFFNER, J. K. (2011). “The Applicability of International Humanitarian Law to Organized Armed Groups”, International Review of the Red Cross, 93(882), ss. 443-461.
  • LONGWORTH, S. A. (2008), Obligations of Non-State Armed Actors in Internal Armed Conflicts, Faculty of Law Lund University,(Master Thesis), Spring.
  • LELE, A. (2014). “Asymmetric Warfare: A State vs Non-State Conflict”, OASIS, No 20, ss. 97-111.
  • Military and Paramilitary Activities In and Against Nicaragua, Merits, ICJ Reports (1986) para 218, http://www.icj-cij.org/docket/files/70/6503.pdf, Erişim Tarihi: 28.12.2016.
  • MOIR, L. (2002). The Law of Internal Armed Conflict, Oxford: Oxford University Press.
  • MURRAY, D. (2015). “How International Humanitarian Law Treaties Bind Non-State Armed Groups”, Journal of Conflict & Security Law, 20(1), ss. 101-131.
  • PAZARCI, H. (2006). Uluslararası Hukuk, Ankara: Turhan Kitabevi.
  • PETTERSSON, T. ve WALLENSTEEN, P. (2015). “Armed Conflicts, 1946-2014”, Journal of Peace Research, 52 (4), ss. 536-550.
  • Report of the International Commission of Inquiry on Darfur to the United Nations Secretary-General- Pursuant to Security Council Resolution 1564 of 18 September 2004, Geneva, 25 January 2005, http://www.un.org/news/dh/sudan/com_inq_darfur.pdf, Erişim Tarihi: 28.12.2016.
  • Report of the International Commission on Libya, http://www.ohchr.org/Documents/HRBodies/HRCouncil/RegularSession/Session19/A.HRC.19.68.pdf, Erişim Tarihi: 29.12.2016.
  • Report of the independent international commission of inquiry on the Syrian Arab Republic, A/HRC/ 21/50, 16 August 2012, Annex II, http://www.ohchr.org/Documents/HRBodies/HRCouncil/RegularSession/Session21/A-HRC-21-50_en.pdf, Erişim Tarihi: 19.12. 2016.
  • Responsibility of States for Internationally Wrongful Acts, 2001,http://legal.un.org/ilc/texts/instruments/english/draft_articles/9_6_2001.pdf Erişim Tarihi: 25.12.2016.
  • RODENHAUSER, T. (2015).“International Legal Obligations of Armed Opposition Groups in Syria”, International Review of Law, 2, ss. 1-16.
  • SIVAKUMARAN, S. (2006). ‘Binding Armed Opposition Groups’, International and Comparative Law Quarterly, 55, ss. 369–394.
  • SASSOLI, M. (2002a). “State Responsibility for Violations of International Humanitarian Law, International Review of the Red Cross, 84 (846), ss. 401-434.
  • SASSOLI, M. (2010b). “Taking Armed Groups Seriously: Ways to Improve their Compliance with International Humanitarian Law”, JIHLS, 1(5).
  • SCHABAS, W. A. (2003). “Punishment of Non-State Actors in Non-International Armed Conflict”, Fordham International Law Journal, 26(4), ss. 907-933.
  • SCHNECKENER, U. “Armed Non-State Actors and the Monopoly of Force”, 2007 file:///Users/imac/Downloads/2_Schneckener.pdf, Erişim Tarihi: 16.05.2016.
  • TAŞDEMİR. F. (2009). Uluslararası Nitelikte Olmayan Silahlı Çatışmalar Hukuku, Ankara: Adalet Yayınevi.
  • VARK, R. (2008). “State Responsibility for Private Armed Groups, in the Context of Terrorism”, Juridical International, XI, ss. 184-193.
  • VERHOEVEN, S. I. (2015). “International Responsibility of Armed Opposition Groups”, içinde (Eds.), Noemi Gal-Or, Cedric Ryngaert ve Math Noortmann, Responsibilities of the Non-State Actor in Armed Conflict and the Market Place, 286-287, Leiden, Boston: Brill Nijhoff.
  • ZEGVELD, L. (2002). Accountability of Armed Opposition Groups in International Law, Cambridge: Cambridge University Press.
  • 32nd International Conference of the Red Cross and Red Crescent, International Humanitarian Law and the Challenges of Contemporary armed Conflicts, Report. (2015). ICRC, Geneva.
Toplam 47 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Tüm Sayı
Yazarlar

Fatma Taşdemir

Yayımlanma Tarihi 27 Mayıs 2017
Gönderilme Tarihi 20 Mart 2017
Yayımlandığı Sayı Yıl 2017 Cilt: 4 Sayı: 7

Kaynak Göster

APA Taşdemir, F. (2017). İNSAN HAKLARI HUKUKU, İNSANCIL HUKUK VE DEVLET DIŞI SİLAHLI AKTÖRLERİN ULUSLARARASI SORUMLULUĞU. Akademik Hassasiyetler, 4(7), 1-22.
AMA Taşdemir F. İNSAN HAKLARI HUKUKU, İNSANCIL HUKUK VE DEVLET DIŞI SİLAHLI AKTÖRLERİN ULUSLARARASI SORUMLULUĞU. Akademik Hassasiyetler. Mayıs 2017;4(7):1-22.
Chicago Taşdemir, Fatma. “İNSAN HAKLARI HUKUKU, İNSANCIL HUKUK VE DEVLET DIŞI SİLAHLI AKTÖRLERİN ULUSLARARASI SORUMLULUĞU”. Akademik Hassasiyetler 4, sy. 7 (Mayıs 2017): 1-22.
EndNote Taşdemir F (01 Mayıs 2017) İNSAN HAKLARI HUKUKU, İNSANCIL HUKUK VE DEVLET DIŞI SİLAHLI AKTÖRLERİN ULUSLARARASI SORUMLULUĞU. Akademik Hassasiyetler 4 7 1–22.
IEEE F. Taşdemir, “İNSAN HAKLARI HUKUKU, İNSANCIL HUKUK VE DEVLET DIŞI SİLAHLI AKTÖRLERİN ULUSLARARASI SORUMLULUĞU”, Akademik Hassasiyetler, c. 4, sy. 7, ss. 1–22, 2017.
ISNAD Taşdemir, Fatma. “İNSAN HAKLARI HUKUKU, İNSANCIL HUKUK VE DEVLET DIŞI SİLAHLI AKTÖRLERİN ULUSLARARASI SORUMLULUĞU”. Akademik Hassasiyetler 4/7 (Mayıs 2017), 1-22.
JAMA Taşdemir F. İNSAN HAKLARI HUKUKU, İNSANCIL HUKUK VE DEVLET DIŞI SİLAHLI AKTÖRLERİN ULUSLARARASI SORUMLULUĞU. Akademik Hassasiyetler. 2017;4:1–22.
MLA Taşdemir, Fatma. “İNSAN HAKLARI HUKUKU, İNSANCIL HUKUK VE DEVLET DIŞI SİLAHLI AKTÖRLERİN ULUSLARARASI SORUMLULUĞU”. Akademik Hassasiyetler, c. 4, sy. 7, 2017, ss. 1-22.
Vancouver Taşdemir F. İNSAN HAKLARI HUKUKU, İNSANCIL HUKUK VE DEVLET DIŞI SİLAHLI AKTÖRLERİN ULUSLARARASI SORUMLULUĞU. Akademik Hassasiyetler. 2017;4(7):1-22.

MAKALE DEĞERLENDİRME SÜRECİ

Yazar tarafından gönderilen bir makale, gönderim tarihinden itibaren 10 gün içinde dergi sekreteri tarafından makalenin, telif sözleşmesinin ve benzerlik raporunun (Turnitin programı) eksiksiz ve düzgün bir şekilde gönderilip gönderilmediği yönünden incelenir. İstenilen bu dosyalar eksiksiz ve düzgün bir şekilde gönderilmiş ise makale; ikinci aşamada derginin yayın çizgisine uygun olup olmadığı yönünden değerlendirilir. Bu süreçte makale yayın çizgisine uygun değilse yazara iade edilir. Makale yayın çizgisine uygun ise şablona uygun bir şekilde gönderilip gönderilmediği yönünden değerlendirilir. Şayet makale şablona uyarlanıp gönderilmemiş ise değerlendirme sürecine alınmaz. Bu süreçte yazarın derginin belirlediği şartlara uygun bir şekilde sisteme makale yüklemesi beklenir. Makale şablona uygun bir şekilde hazırlanıp gönderilmiş ise son aşamada makale derginin yayın ilkeleri, yazım kuralları, öz, abstract, extented abstract, kaynakça gösterimi vb. yönlerden incelenir. Bu ayrıntılarda makalede bir sorun varsa yazarın bu hususları tamamlaması istenir ve verilen süre içerisinde eksiksiz bir şekilde yeniden makaleyi göndermesi istenir.
Tüm bu aşamaları geçen makale, editör tarafından bilimsel yeterliliğinin denetlenmesi amacıyla ikinci 7 günlük süre içerisinde çalışmaya uygun iki hakeme değerlendirmeleri için gönderilir. Hakemlerin değerlendirme süreleri 15 gündür. Bu süre zarfında hakemlik görevini tamamlamayan bir hakem olursa ilgili hakeme değerlendirmeyi tamamlaması için 7 günlük ek süre verilebilir. Bu süre zarfında hakem görevini yerine getirmezse yerine yeni bir hakem ataması yapılır. En az iki hakemden gelen raporlar olumlu ise makale yayın aşamasına alınır. Hakem raporlarından birisi olumlu diğeri olumsuz ise makale üçüncü bir hakeme gönderilir. Üçüncü hakem raporu da olumsuz ise makale ret edilir. Üçüncü hakemin değerlendirmesi olumlu ise makaleyle ilgili hakem raporları dergi alan editörlerinden oluşan Editörler Kurulu tarafından incelenir. Makalenin yayınlanmasıyla ilgili nihai karar alan editörlerinden oluşan Editörler Kurulu tarafından verilir. Hakem raporlarının yetersiz ve tatmin etmekten uzak olması veya İngilizce editör tarafından abstract ve extented abstract’ın yetersiz görülmesi hallerinde de yine makaleyle ilgili son karar Editörler Kurulu tarafından verilir. Tüm bu aşamalardan geçen bir makale en yakın sayıya yayınlanmak üzere eklenir. İlgili sayıda yer kalmaması halinde makalenin yayımı bir sonraki sayıya kaydırılır. Bu durumda ve tüm değerlendirme sürecinde yazar isterse makalesini geri çekme hakkına sahiptir. Ancak bu durumu dergiye bildirmesi gerekir. Makale gönderim tarihinden makalenin yayına kabul tarihine kadar tüm bu işlemler için ortalama 3 aylık bir süre öngörülmektedir.