İmgelem

Abstract

Suriye kaynaklı kitlesel göç hareketinin üzerinden hatırı sayılır bir süre geçmesine karşın, göç eden bireylerin büyük bir kısmının halen ülkemizde yaşamlarını sürdürüyor olmaları ve ülkemizde gözlerini dünyaya açan Suriye kökenli ailelerin bebeklerinin sayısının her geçen gün artması, söz konusu kitleyle ilgili pek çok mesele gibi uyum konusunun da gündemde kalmasına neden olmaktadır. Göçün ilk yıllarında Türkiye’de doğan bebeklerin ve ülkemize göçle çok küçük yaşlarda gelen çocukların, günümüzün sayıları milyona yaklaşan Suriye kökenli ergenleri ve gençleri olarak ciddi bir kitleye dönüştüğü görülmektedir. Yaşamlarının tamamını veya tamamına yakınını Türkiye’de geçiren bu kitlenin uyum konusun ise, ele alınması gereken öncelikli bir konu olduğu düşünülmektedir. Göçmenlerin, orijinal kültürlerinden kopmadan göç ettikleri ülkenin kültürüyle kaynaşabilecekleri varsayımından hareketle J. W. Berry tarafından geliştirilen çift boyutlu kültürleşme kuramı; göçmenlerin bu süreçte entegrasyon, asimilasyon, ayrışma ve marjinalleşme süreçlerinden birini tercih ettiklerini öne sürmektedir. Bu çalışma, ülkemizdeki Suriye kökenli gençlerin söz konusu dört kültürleşme stratejisinden hangisine daha eğilimli olduklarını, çok küçük yaşlardan beri Hatay’da yaşamını sürdüren Suriyeli kökenli gençlerle gerçekleştirilen nitel desenli bir araştırmayla ortaya çıkarmaya çalışmaktadır. Araştırma sonucunda, katılımcıların önemli bir kısmının entegrasyon, az sayıda katılımcının ise ayrışma yöneliminde olduğu tespit edilmiştir.