Abstract
The aim of this study is to examine the post-graduate theses on speaking skills between the years 2005-2016 in terms of various variables. Postgraduate theses about speaking skills have been evaluated according to the years, universities, sampling / study group, subjects and methods. The study group of the research has composed 72 theses including 54 graduate and 18 doctorate theses prepared on the speaking skills between the years 2005-2015. These theses can be reached in the electronic environment of YÖK (Higher Education Centre) Documentation Center. The research data have been collected by using the document review technique which is one of the qualitative research data collection methods. Research data have been analyzed by means of descriptive analysis. They have been evaluated by taking sub problems, and numerically expressed in a cute way. In the results of working; Most of the theses on speaking skills have been prepared in 2012, 2014 and 2015. It observed that the theses written in the field of speaking skills have been increased especially after 2012. It is determined that most of the postgraduate theses about speaking skills have been prepared at Gazi University, Ankara University and Dokuz Eylul University. In terms of the sample / study group, it has been found that the theses were consisted mostly of junior high and university students, which corresponds to half of the total postgraduate studies. Speaking skills have been handled with "teaching approach, strategy, methods and techniques" and the most preferred method of teaching and developing the speaking skill has been seen as the creative drama method. It has been determined that quantitative research method is used in most of the master's and doctoral theses. In recent years there has been an increase in the studies conducted with mixed methods. Although there has been an increase in the number of postgraduate theses in the field of speaking skills in recent years, it has been understood that research on speech skills is limited when compared with studies on reading and writing skills.
References
- Doğan, Y. (2009). Konuşma becerisinin geliştirilmesine yönelik etkinlik önerileri. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 7(1), 185-204.
- Doğan, Y. ve Özçakmak, H. (2014). Dinleme becerisinin eğitimi üzerine yapılan lisansüstü tezlerin değerlendirilmesi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 2(2), 90-99.
- Elbir, B. ve Bağcı, C. (2013). Birinci ve ikinci kademe okuma eğitimi üzerine yapılan lisansüstü çalışmaların değerlendirilmesi. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Türkçenin Eğitimi Öğretimi Özel Sayısı, 6(11), 229-247.
- Erdem, A. ve Erdem, M. (2015). Yapılandırmacı karma öğrenme ortamlarının dinleme ve konuşma becerilerine etkisi. İlköğretim Online, 14(3), 1130-1148.
- Eyüp, B. (2013). Üniversite öğrencilerinin konuşma becerilerini kullanmaya yönelik tutumları. Millî Eğitim, 197, 95-113.
- Güneş, F. (2014). Konuşma öğretimi yaklaşım ve modelleri. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(1), 1-27.
- Kemiksiz, Ö. (2016). Doğrudan öğretim modeliyle 5. sınıf öğrencilerinin konuşma becerilerinin geliştirilmesi. Doktora Tezi. Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Çanakkale.
- Kemiksiz, Ö. (2017). Dinleme becerisi üzerine yazılan makalelerin değerlendirilmesi. International Journal of Languages’ Education and Teaching (IJLET), 5(1), 511-531.
- Kurudayıoğlu, M. (2003). Konuşma eğitimi ve konuşma becerisini geliştirmeye yönelik etkinlikler. TÜBAR, XIII, 287-309.
- MEB (2006). İlköğretim Türkçe dersi (6, 7, 8. sınıflar) öğretim programı. Ankara: MEB Yayınları.
- MEB (2009). İlköğretim Türkçe dersi (1-5. sınıflar) öğretim programı ve kılavuzu. Ankara: MEB Yayınları.
- MEB (2015). Türkçe dersi (1-8. sınıflar) öğretim programı. Ankara: MEB Yayınları.
- MEB (2017). Türkçe dersi öğretim programı (İlkokul ve Ortaokul 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 ve 8. sınıflar). Ankara: MEB Yayınları.
- Sallabaş, M. E. (2011). Aktif öğrenme yönteminin ilköğretim ikinci kademe öğrencilerinin konuşma becerilerine etkisi. Doktora Tezi. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Abstract
Bu çalışmanın amacı, 2005-2016 yılları arasında konuşma becerisi üzerine yapılan lisansüstü tezlerin çeşitli değişkenler açısından incelenmesidir. Konuşma becerisi alanında hazırlanan lisansüstü tezler; yıllara, üniversitelere, örnekleme/çalışma grubuna, konularına ve yöntemlerine göre değerlendirilmiştir. Araştırmanın çalışma grubunu, 2005-2016 yılları arasında YÖK Tez Dokümantasyon Merkezine kayıtlı elektronik ortamda ulaşılabilen konuşma becerisi üzerine hazırlanmış 54 yüksek lisans ve 18 doktora tezi olmak üzere toplam 72 tez oluşturmaktadır. Araştırma verileri, nitel araştırma veri toplama yöntemlerinden doküman incelemesi tekniği kullanılarak toplanmıştır. Araştırma verileri, betimsel analiz yöntemiyle çözümlenmiş, alt problemler ölçüt alınarak değerlendirilmiş, tablolaştırılarak sayısal olarak ifade edilmiştir. Çalışma sonucunda; konuşma becerisi ile ilgili yapılan tezlerin büyük çoğunluğunun 2012, 2014 ve 2015 yıllarında hazırlandığı, konuşma becerisi alanında yazılan tezlerde özellikle 2012 yılından sonra artış yaşandığı görülmüştür. Konuşma becerisi alanında yapılan lisansüstü tezlerin en fazla Gazi Üniversitesi, Ankara Üniversitesi ve Dokuz Eylül Üniversitesinde hazırlandığı belirlenmiştir. Örneklem/çalışma grubu bakımından tezlerin en çok ortaokul ve üniversite öğrencilerinden oluştuğu görülmüş, bu oranın hazırlanan toplam lisansüstü çalışmaların yarısına karşılık geldiği tespit edilmiştir. Konuşma becerisinin, “öğretim yaklaşım, strateji, yöntem ve teknikleri” ile birlikte ele alındığı, konuşma becerisinin öğretimi ve geliştirilmesi ile ilgili en çok tercih edilen yöntemin ise yaratıcı drama yöntemi olduğu görülmüştür. Hem yüksek lisans hem de doktora tezlerinin çoğunda nicel araştırma yönteminin kullanıldığı belirlenmiştir. Son yıllarda karma yöntem ile yapılan çalışmalarda artış gözlenmiştir. Konuşma becerisi alanında son yıllarda lisansüstü tezlerde artış yaşanmasına rağmen, okuma ve yazma becerileri alanında yapılan çalışmalarla karşılaştırıldığında konuşma becerisi ile ilgili araştırmaların sınırlı olduğu anlaşılmıştır.
References
- Doğan, Y. (2009). Konuşma becerisinin geliştirilmesine yönelik etkinlik önerileri. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 7(1), 185-204.
- Doğan, Y. ve Özçakmak, H. (2014). Dinleme becerisinin eğitimi üzerine yapılan lisansüstü tezlerin değerlendirilmesi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 2(2), 90-99.
- Elbir, B. ve Bağcı, C. (2013). Birinci ve ikinci kademe okuma eğitimi üzerine yapılan lisansüstü çalışmaların değerlendirilmesi. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Türkçenin Eğitimi Öğretimi Özel Sayısı, 6(11), 229-247.
- Erdem, A. ve Erdem, M. (2015). Yapılandırmacı karma öğrenme ortamlarının dinleme ve konuşma becerilerine etkisi. İlköğretim Online, 14(3), 1130-1148.
- Eyüp, B. (2013). Üniversite öğrencilerinin konuşma becerilerini kullanmaya yönelik tutumları. Millî Eğitim, 197, 95-113.
- Güneş, F. (2014). Konuşma öğretimi yaklaşım ve modelleri. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(1), 1-27.
- Kemiksiz, Ö. (2016). Doğrudan öğretim modeliyle 5. sınıf öğrencilerinin konuşma becerilerinin geliştirilmesi. Doktora Tezi. Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Çanakkale.
- Kemiksiz, Ö. (2017). Dinleme becerisi üzerine yazılan makalelerin değerlendirilmesi. International Journal of Languages’ Education and Teaching (IJLET), 5(1), 511-531.
- Kurudayıoğlu, M. (2003). Konuşma eğitimi ve konuşma becerisini geliştirmeye yönelik etkinlikler. TÜBAR, XIII, 287-309.
- MEB (2006). İlköğretim Türkçe dersi (6, 7, 8. sınıflar) öğretim programı. Ankara: MEB Yayınları.
- MEB (2009). İlköğretim Türkçe dersi (1-5. sınıflar) öğretim programı ve kılavuzu. Ankara: MEB Yayınları.
- MEB (2015). Türkçe dersi (1-8. sınıflar) öğretim programı. Ankara: MEB Yayınları.
- MEB (2017). Türkçe dersi öğretim programı (İlkokul ve Ortaokul 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 ve 8. sınıflar). Ankara: MEB Yayınları.
- Sallabaş, M. E. (2011). Aktif öğrenme yönteminin ilköğretim ikinci kademe öğrencilerinin konuşma becerilerine etkisi. Doktora Tezi. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Subjects | Turkish Education |
| Journal Section | Research Article |
| Authors | |
| Publication Date | September 30, 2017 |
| Published in Issue | Year 2017 Volume: 5 Issue: 3 |
